Como se chega a espoñer no CGAC?, preguntáchesme a noite anterior á inauguración.
É preciso que resposte?
Queda feita dende aquí a invitación a facer comentarios.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Quen son eu
ferradura en tránsito
- A canción do naufrago
- A Pícara de Allegue
- A vella da manta
- Abellonenia
- agardandoagodot
- Alfaias
- alicia crece
- As uvas na solaina
- Blog de Ana Bande
- Brétemas
- Cabaret Voltaire
- Cabrafanada
- Carreiros (Ouzande)
- Casatlantica
- Colectivo literario Sacou
- de tripas corazón (David Rubín)
- Diario cultural
- doredondo
- Días estraños
- ferradura en tránsito
- Frei Martín Sarmiento
- Fíos invisibles
- Galaxia blog
- Gradicela
- Haicu
- Mi país de nunca jamás
- Noite subsahariana
- O falar non ten cancelas
- O levantador de minas
- O porto dos Escravos
- O que tal vin
- Outras lerias
- Robinson en Ithaca
- Sara Jess
- Selva de Esmelle
- Tampico
- Trasalba
- Valdeorosa
- Xerais blog
Etiquetas
- Adeuses (4)
- Exhibicionismo (12)
- Feixes de palabras (14)
- Miauiños (9)
- mitómano irredento (4)
- Redeus (2)
- Roverto (5)
Etiquetas
- Adeuses (4)
- Exhibicionismo (12)
- Feixes de palabras (14)
- Miauiños (9)
- mitómano irredento (4)
- Redeus (2)
- Roverto (5)
3 comentários:
Pois eu vouche contestar, para expoñer no CGAC só tes que facer unha foto dunha leira con coles ou repolos, ou mesmo tomates, que dan aquel contraste de cores tan perfecto entre o verde e o vermello, e despois nun photoshop calquera poslle unha banda negra e pirateas as verbas dalgún intelectual marxinal, ou dalgún escritor maldito ou mesmo dun perdedor ou dun poeta suicida, e voilá!!
Pobre Virxinia Polke, descubricheslle o segredo en público, non sei que vai facer agora.
No CGAC haivos de todo. Por exemplo, préstame ver e escoitar o mágnifico traballo das garotas da ribeira. Non sei a vós...
Enviar um comentário