Collo o título dun dos blogs máis interesantes que coñezo, acorde coa foto que considero a que mellor expresa o que vin no Sáhara. Area e terra seca, cabuxas e nenos, e moito moito frío. Territorio da desolación.
... mas temprano que tarde abrirán las grandes alamedas...
A foto roubeina dun libro polo ano 82. O seu deterioro é evidente, amosa as marcas do celo que a fixaba a miña carpeta de estudante. Seguía gardada quizais para un día como hoxe. Que tarde, que triste, non si?