30 julho, 2007

Confesión

Si, debo facelo, confesar que o lin con envexa, desexando medrar, e ser quen algún día de escribir dese xeito profundo e sinxelo, con esa fonda carga poética. Grazas Séchu.

4 comentários:

Anónimo disse...

Confésate comigo.
A verdade é que pra min o libro supuxo crear unha sana adiccion pola literatura galega. E fai que pareza moi sinxelo escribir, aínda que ás veces o sinxelo sexa o máis complicado.

rosa enriquez disse...

Concordo con koala en todo. Por certo, alégrome do teu regreso. Espero verte canto antes para que me pases o teu libro. Bico grande¡¡

torredebabel disse...

pois haberá que lelo, enton! que non se atopan comentarios tan bonitos todos os días na literatura galega...

gatina disse...

Leido, a carreras pero lo lei. Me lo dejaron y esa misma noche lo devoré. No podía quedarmelo más tiempo. Por cierto, me lo dejó el profesor del curso de galego.

Bicos