un abeiro a sotavento,máis aló do ermo Mar das Tempestades
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Quen son eu
ferradura en tránsito
- A canción do naufrago
- A Pícara de Allegue
- A vella da manta
- Abellonenia
- agardandoagodot
- Alfaias
- alicia crece
- As uvas na solaina
- Blog de Ana Bande
- Brétemas
- Cabaret Voltaire
- Cabrafanada
- Carreiros (Ouzande)
- Casatlantica
- Colectivo literario Sacou
- de tripas corazón (David Rubín)
- Diario cultural
- doredondo
- Días estraños
- ferradura en tránsito
- Frei Martín Sarmiento
- Fíos invisibles
- Galaxia blog
- Gradicela
- Haicu
- Mi país de nunca jamás
- Noite subsahariana
- O falar non ten cancelas
- O levantador de minas
- O porto dos Escravos
- O que tal vin
- Outras lerias
- Robinson en Ithaca
- Sara Jess
- Selva de Esmelle
- Tampico
- Trasalba
- Valdeorosa
- Xerais blog
Etiquetas
- Adeuses (4)
- Exhibicionismo (12)
- Feixes de palabras (14)
- Miauiños (9)
- mitómano irredento (4)
- Redeus (2)
- Roverto (5)
Etiquetas
- Adeuses (4)
- Exhibicionismo (12)
- Feixes de palabras (14)
- Miauiños (9)
- mitómano irredento (4)
- Redeus (2)
- Roverto (5)
6 comentários:
O que eu digo, vou ter que aprender galego!! o botar un mozo galego que me faga de traductor, jejeje.
Segue á procura, nunca se sabe onde se pode atopar un bo refuxio...
Que lindo barquiño, veña...bótao a nadar!!!!
eu serei a capitana!!
bico
moralla
Caspita, tronos e centellas! Hai grumetill@s de río no blog! Un barquiño? Pra min iso é unha Rosa-dos-Ventos pra nos guiar ata A Illa de Nunca Xamais.
Decididamente teño que facer un curso de papiroflexia. Unha aperta(valdeorosa-rosa)
É unha flor? É un muíño? É un barco? Non sei, pero é lindo. :)
O Mar das Tempestades que tanto respeto infunde...
Unha aperta.
:)
Enviar um comentário