Celebro a decisón dun dos meus autores favoritos de facerse decote presente. Xusto é recoñecer a súa influencia. Chega entrando de fronte na polémica; co uso do argumento e a palabra. Sen desperdicio a entrada na que saca á luz un problema máis grave, o dos neobilingüistas; o cal xustifica dalgún xeito a miña postura: se tardei case tres mil anos en ler a Homero eles poden agardar outro tanto.
21 janeiro, 2008
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentário:
Non podo estar máis dacordo.
Enviar um comentário