Recalei hai xa tempo en Pantaleón e as visitadoras, non moito despois n´A vida esaxerada de Martín Romaña e n´O home que falaba de Octavia de Cadiz. Acompañanme agora Os heraldos negros xunto a Prosas apátridas e Silvio no rosedal. Á volta, na casa, agardan Os ríos profundos.
12 janeiro, 2007
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
4 comentários:
Existen moitas maneiras de viaxar.
Eu mándoche mais compaña.
É compaña seguro coñecida, pero non por iso mala.
Tamén existen moitas maneiras de tar acompañado.
Esos golpes sangrientos son las crepitaciones
de algún pan que en la puerta del horno se nos quema.
Enviar um comentário